Avrupa'nın egemen ülkeleri, 19. yüzyıl itibarıyla, ticaret fırsatları karşılığında çeşitli toprak dışı haklar için Osmanlı İmparatorluğu ile “kapitülasyonlar” müzakerelerinde, kendi posta hizmetlerinin Osmanlı topraklarında faaliyet göstermesini istemişti.  Bu ülkelerin Babıali’ye dayattıkları bu talep, ticari menfaatler ile Levant bölgesinde paydaşları arasında haberleşmenin kolaylaştırılmasına yönelikti.

Bu bağlamda Rusya (1720 ve 1783), Avusturya (1739), Fransa (1812), Büyük Britanya (1832) ve Yunanistan (1834) ile Almanya, İtalya, Polonya ve Romanya’nın Osmanlı İmparatorluğu’nda kendi posta hizmetlerini icra etmek için, Osmanlı'nın değişik şehirlerinde posta merkezleri açarak hizmet vermeye başladılar.

Bu hizmetlerin en önemlileri ise:

Avusturya; 1719’da Pessarovitch Antlaşması’nın imzalanmasından sonra, Avusturya sarayları ile İstanbul’daki temsilcileri arasında doğrudan posta hizmetleri kurulmuş ve 1726’da Avusturya postaneleri halktan mektup kabul etmeye başlamıştır. Avusturya’nın posta hizmetlerinin yaygınlaşması ise 1748 yılında Galata’da bir postanenin kurulmasıyla başladı ve sonradan Balkanlar ve Doğu Akdeniz’de onlarca yere yayıldı.

Yüzyılın ortalarına gelindiğinde Avusturyalılar İstanbul, İzmir ve Selanik gibi şehirlerde toplam 78 postane açmışlardı. Bunun yanı sıra, Lloyd ve Tuna Buharlı Gemi Kumpanyalarıyla posta taşımacılığı yürütmekteydiler.
Fransa; Osmanlı İmparatorluğu’nda, 1812 ve 1923 yılları arasında çeşitli şehirlerde Fransa tarafından işletilen posta merkezleri vardı.  

İngiltere; Kırım Savaşı (1853-1856) gerekçesi ile İngiltere ordusunun askeri yazışmalarını yönetmesi için İstanbul’da bir postane kurdu. Savaş bittiğinde, İngiliz Ordusu Postanesi sivil bir ofise dönüştürüldü.

Eski posta binası artan posta hizmetleri için yetersiz bulunduğundan, İngiltere’nin Posta Müdürü George Campbell, yeni bir bina yapılması gerektiğini söyledi. 1859’da mimar ve inşaat mühendisi Joseph Nadin, Galata’daki yeni İngiliz Postanesi’nin inşaatını tasarladı ve yönetti. Günümüze kadar ayakta kalan yapı, görünüşe göre siyasi nedenlerle kapatıldığı 1895 yılına kadar İngiliz Postanesi olarak kullanılmış.

Osmanlı İmparatorluğu’nda İngiliz posta hizmetleri 1832 gibi erken bir tarihte başladı ise de 25 yıl boyunca sadece konsolosluk yazışmaları için kullanıldı. Eylül 1857’de İstanbul’da İngiliz Postanesi kamu hizmetine açıldı. İstanbul’da İngiliz posta hizmetleri 30 Eylül 1914 tarihinde faaliyetlerine ara verdikten sonra, 4 Şubat 1919 tarihinden 30 Eylül 1923 tarihine kadar bu hizmetleri sürdürdüler.

Ayrıca İngiltere’nin önce 1872 ila 30 Eylül 1914 arası ve daha sonra 1 Mart 1919 ila 30 Eylül 1922 tarihleri arası İzmir’de, 1 May 1900 ila Ekim 1914 tarihleri arası Selanik’te ve 1873 ila 30 Eylül 1914 tarihleri arası Beyrut’ta kendine ait posta ofislerini işletti. Ayrıyeten 1868 ila 1914 yılları arasında İngiltere’ye ait Bağdat ve Basra’daki posta ofisleri, İngiliz Hindistan Posta İdaresi’nin kontrolünde, faaliyetlerini yürüttüler.

Almanya; 1 Mart 1870’te “Norddeutscher Postbezirk” (Kuzey Almanya Konfederasyonu posta hizmetleri) kendi pullarını kullanarak İstanbul’daki ilk ofisini açtı. Ocak 1872’den sonra, Reichspost ofisin yönetimini devraldı ve “Deutsche Post in der Türkei” (Türkiye’deki Alman Postası) olarak ofisi daha da büyüttü.

Galata ve Stamboul dışında, İmparator William’ın Ekim 1898’de Filistin’i ziyaretinden sonra, Yafa’da ve ardından 1900’de Kudüs’te, İzmir’de, Beyrut’ta ve daha sonra Pera’da birer Alman posta ofisi açıldı.

Rusya: Osmanlı Devleti ile 1774 tarihli Küçük Kaynarca Antlaşması’nın imzalanmasından sonra, Ruslar İstanbul’da kurulan bir konsolosluk postanesi aracılığıyla kendi posta hizmetlerini başlattı.

1856’da Rus Buharlı Seyrüsefer ve Ticaret Şirketi (Russkoe Obschchestvo Parokhodstva i Torgovli veya РОПиТ, ROPiT) Osmanlı İmparatorluğu’ndaki Rus posta hizmetlerini devraldı. Çeşitli ofisler arasındaki posta hizmetini yöneten ROPiT Odesa aracılığıyla Rusya’nın geri kalanına posta göndermeye başlar. ROPiT ofisleri, 1863’te ise normal Rus postanelerine eşdeğer bir statü aldı.

1909 tarihine gelindiğinde, ROPiT'in işlettiği Rus postanelerinin bulunduğu şehirlerin sayısı 13 bulmuştur. Ağırlıklı olarak Karadeniz, Marmara, Ege ve Akdeniz kıyılarında bulunan bu şehirler, Beyrut, İstanbul (Konstantinopolis), Çanakkale, Yafa, Kudüs, Giresun, Mersin, Midilli, Athos Dağı, Rize, Selanik (Selanik), İzmir ve Trabzon'dur.

İtalya: 1861 yılında birleşerek bir ülke haline gelen İtalya için bu tarihe kadar İtalyan postası hakkında fazla bir şey söylemek mümkün değil, ancak 1900 yılı itibarı ile İmparatorluk hevesi depreşen İtalya, 1906'da Osmanlı Devleti'ni tehdit etmeye varan baskılarla, 1914 yılına kadar İstanbul ve Kudüs gibi önemli bir kaç şehirde posta merkezleri edinmiştir.